Μαζί μας οι Cameres ένα σχήμα από την Καβάλα που εδώ και χρόνια σιγά σιγά έχτισε ένα όνομα στην ελληνόφωνη rock μουσική σκηνή και άφησε το στίγμα του...
1. ''Cameres''πείτε μας δυο λόγια για το συγκρότημα, το μουσικό σας ύφος και γιατί επιλέξατε αυτό το όνομα για τη μπάντα?
Το συγκρότημα ήταν πάντα στο μυαλό του Νίκου Γραμμάτου (φωνητικά, στίχοι, μουσική), αφού ήταν πάντα ενεργός με συγκροτήματα από το μακρινό 2000. Το καλοκαίρι του 2007 μπαίνει και πάλι το όνειρο σε πράξη. Φλεβάρη του 2008 και αφού βρέθηκε στον δρόμο μας ο Γιάννης Βογιατζής (κιθάρα, μουσική), η μπάντα βαπτίζεται Cameres. Ένα όνομα που είχε επιλέξει ο Νίκος για τα προσωπικά του project (με τα οποία παρουσιάζεται σαν IZI πλέων). Μετά την παρότρυνση του Γιάννη, αποφασίζει να το χρησιμοποιήσει στην μπάντα.
Όπως έχουμε πει αρκετές φορές μέχρι τώρα στις συνεντεύξεις μας, Cameres είμαστε όλοι μας, τα μάτια μας κάνουν αυτή την δουλειά, όπου καταγράφουν στιγμές και συναισθήματα μέσα στον δικό μας σκληρό δίσκο ή memory stick, το μυαλό μας. Μέσα από εκεί φιλτράρουμε αυτά που μας καίνε και που θέλουμε να προβάλουμε στον κόσμο μέσα από τα τραγούδια μας.
Καταλαβαίνετε ότι έχουμε πολλές εικόνες, οι οποίες δεν μπορούν να έχουν ένα καθαρό μουσικό ύφος, οπότε δεν μπορούμε με ακρίβεια να πούμε ότι είμαστε αποκλειστικά ελληνόφωνο rock σχήμα. Γουστάρουμε το rock, το έχουμε σαν βάση, αλλά από και πέρα πατάμε σε διάφορα μουσικά μονοπάτια. Δεν μας χαλάει, δεν έχουμε παρωπίδες, μας αρέσει και το κάνουμε.
Το συγκρότημα ήταν πάντα στο μυαλό του Νίκου Γραμμάτου (φωνητικά, στίχοι, μουσική), αφού ήταν πάντα ενεργός με συγκροτήματα από το μακρινό 2000. Το καλοκαίρι του 2007 μπαίνει και πάλι το όνειρο σε πράξη. Φλεβάρη του 2008 και αφού βρέθηκε στον δρόμο μας ο Γιάννης Βογιατζής (κιθάρα, μουσική), η μπάντα βαπτίζεται Cameres. Ένα όνομα που είχε επιλέξει ο Νίκος για τα προσωπικά του project (με τα οποία παρουσιάζεται σαν IZI πλέων). Μετά την παρότρυνση του Γιάννη, αποφασίζει να το χρησιμοποιήσει στην μπάντα.
Όπως έχουμε πει αρκετές φορές μέχρι τώρα στις συνεντεύξεις μας, Cameres είμαστε όλοι μας, τα μάτια μας κάνουν αυτή την δουλειά, όπου καταγράφουν στιγμές και συναισθήματα μέσα στον δικό μας σκληρό δίσκο ή memory stick, το μυαλό μας. Μέσα από εκεί φιλτράρουμε αυτά που μας καίνε και που θέλουμε να προβάλουμε στον κόσμο μέσα από τα τραγούδια μας.
Καταλαβαίνετε ότι έχουμε πολλές εικόνες, οι οποίες δεν μπορούν να έχουν ένα καθαρό μουσικό ύφος, οπότε δεν μπορούμε με ακρίβεια να πούμε ότι είμαστε αποκλειστικά ελληνόφωνο rock σχήμα. Γουστάρουμε το rock, το έχουμε σαν βάση, αλλά από και πέρα πατάμε σε διάφορα μουσικά μονοπάτια. Δεν μας χαλάει, δεν έχουμε παρωπίδες, μας αρέσει και το κάνουμε.
2. ''Θα είμαι εκεί'' ο δίσκος σας τον οποίο ηχογραφήσατε πριν ένα χρόνο στην Καβάλα μιλήστε μου για αυτή την δουλειά..
Ο δίσκος ξεκίνησε να δημιουργείται τον Νοέμβριο του 2012 στην πόλη της Καβάλας και στο στούντιο του συνεργάτη, παραγωγού, ηχολήπτη, μέντορα και πάνω απ’ όλα φίλου, του Τάσου Καραπαπάζογλου. Το στούντιο nemesis (από το όνομα της μπάντας του Τάσου και του Κώστα Παρασκευά), έχει δώσει βήμα σε άπειρες μπάντες και καλλιτέχνες, όχι μόνο της τοπικής σκηνής, αλλά και όλης της Ελλάδας. Εκεί μέσα γίνεται ατόφια και αυθεντική δουλειά, με γνώμονα την αγάπη στην μουσική και όχι το προσωπικό κέρδος και την εμπορική καταξίωση.
Εκεί λοιπόν βρεθήκαμε με μουσικούς που αγαπάμε και εκτιμούμε για το ήθος και την πορεία τους. Περιέχει οκτώ ελληνόφωνα τραγούδια σε στίχους και μουσική των δυο μας. Δώσαμε μεγάλο βήμα και ελευθερία σε όλους τους μουσικούς που έβαλαν το δικό σου λιθαράκι σε αυτή την δουλειά, γι αυτό και το χάρηκαν όλοι και πέρασαν όμορφα στην διαδικασία της ηχογράφησης. Το αποτέλεσμα θέλουμε να πιστεύουμε ότι μας δικαίωσε όλους.
3. Ποια θέματα σας εμπνέουν περισσότερο όταν γράφετε μουσική;
Ο πρώτος μας δίσκος έχει ανάμικτα συναισθήματα. Έχει τα τέσσερα πρώτα τραγούδια που γράψαμε σαν πλήρης μπάντα, τα οποία γράψαμε εξ’ ολοκλήρου από την αρχή, αλλά και τέσσερα άλλα που γράφτηκαν εκείνη την εποχή (βλέπε Rock Star), αλλά και την περίοδο των ηχογραφήσεων του δίσκου (βλέπε «Καλοκαίρι μου»). Οπότε είναι μια ιστορική καταγραφή της εξάχρονης πορείας μας στον χώρο της ελληνικής ανεξάρτητης μουσικής. Μας εμπνέουν οι έρωτες, οι ομορφιές της πόλης, της ζωής, των συναισθημάτων που μπορούμε να βιώσουμε σαν άνθρωποι. Μας εμπνέει μια όμορφη γυναίκα, και δεν μιλάμε μόνο για εξωτερική ομορφιά. Μας εμπνέει μια απαισιόδοξη μαύρη στιγμή μας ή μια μεγάλη μας χαρά. Γενικά το ότι ζούμε στην ζωή μας καταγράφεται και στους στίχους αλλά και την μουσική μας. Αυτοί είμαστε, δεν πουλάμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ούτε τουπέ, ούτε ποζεριά. Είμαστε οι εαυτοί μας και αυθεντικοί… και σε όποιον αρέσει.
4. Πόσο δύσκολο είναι για έναν rock σχήμα σήμερα τελικά να κάνει δισκογραφία;
Είναι εύκολο αλλά είναι και δύσκολο. Έχει να κάνει με τις ανάγκες, τα όνειρα και τα θέλω του κάθε ανθρώπου που αποφασίζει να εκθέσει την ψυχή και το είναι του. Άλλος την βρίσκει με το να ηχογραφεί με μια κιθάρα στο σπίτι, άλλος με φουλ μπάντα σε ένα στούντιο, άλλος πατώντας κουμπάκια στον υπολογιστή. Όλα είναι σεβαστά και δεκτά από εμάς. Το θέμα είναι μετά τι κάνεις και πόσο πολύ το υποστηρίζεις. Εμείς το έχουμε πονέσει πολύ και το στηρίζουμε με όλη μας την δύναμη και ψυχή. Τίποτα δεν χαρίζεται σε αυτή την ζωή, όλα έχουν το τίμημα τους, αλλά όταν έρθει η στιγμή της λύτρωσης, οι χαρές και τα συναισθήματα που βιώνεις είναι απερίγραπτα και δεν εξαγοράζονται με όλα τα λεφτά του κόσμου. Νιώθουμε γεμάτοι και πλούσιοι μέσα μας. Αυτή είναι η αλήθεια.
5. Άκουσα και ότι ετοιμάζετε και τραγούδια με αγγλόφωνο στίχο, για πείτε μας λίγα λόγια
Ναι έχουμε ήδη έτοιμο για ψηφιακή κυκλοφορία, το αγγλόφωνο Rock Star μας. Τραγούδι που υπάρχει στον πρώτο μας δίσκο και το ανακατασκευάσαμε. Ο αγγλικός στίχος του ταιριάζει γάντι, μιας και είναι τραγούδι αμερικάνικο με ήχο 80s, της hard rock σκηνής, οπότε είπαμε να το τολμήσουμε. Μας άρεσε, άρεσε και στην Pentagramusic, μας πρότεινε να το κυκλοφορήσει παγκόσμια σε όλο τον κόσμο, δεχτήκαμε και το προχωρήσαμε.
Έχουμε άλλο ένα τραγούδι έτοιμο, με αγγλικό στίχο και αυτό, το οποίο θα μπει στην δεύτερη δισκογραφική δουλειά μας την οποία ετοιμάζουμε αυτό τον καιρό. Εκεί έχουμε και μια ευχάριστη έκπληξη. Έχει παίξει πιάνο ο Παναγιώτης Μπερλής από τα Διάφανα Κρίνα. Ο Παναγιώτης ήταν στους πρώτους δυο δίσκους των Κρίνων αλλά και από τα ιδρυτικά μέλη της μπάντας. Μετά τα Κρίνα έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Έκανε πράγματα αθόρυβα, αλλά ήρθε πλέον η ώρα να μας απασχολήσει. Τραγουδάει ήδη σαν solo, στον Βόλο όπου εδρεύει, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Εμείς βρήκαμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά, του το προτείναμε, όπως κάναμε και με τον Άγγελο Μουρβάτη (αλλά και όλους τους συμμετέχοντες του δίσκου), δέχτηκε, και έγινε. Το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό. Τουλάχιστον στα δικά μας αυτιά.
6. Μετά από τόσα χρόνια στη μουσική σκηνή πιστεύετε ότι μια μπάντα μπορεί να επιτύχει παρά τα δεδομένα της ελληνικής μουσικής σκηνής που δεν είναι τόσο ευνοϊκά;
Τα πάντα είναι εφικτά όταν υπάρχει θέληση, πείσμα, θράσος, όρεξη, όνειρα και φυσικά όταν πετάς γερά στα πόδια σου. Φυσικά πρέπει να υπάρχει πρώτα προσωπική υγεία και καθαρότητα, ώστε να μπορείς να είσαι δημιουργικός. Αν αφήνεσαι σε rock lifestyle και μπλεχτείς με καταχρήσεις, τότε το μόνο που καταφέρνεις είναι να κάνεις κακό στον εαυτό σου, στους γύρο σου αλλά και στα όνειρά σου. Το λέμε αυτό και στο τραγούδι μας «Βρήκα την άκρη». Δώστε βάση στον στίχο και θα σας απαντηθούν όλα σας τα ερωτήματα.
7. Πόσο δύσκολο είναι να είσαι επαγγελματίας μουσικός στις μέρες μας; Φτάνει μόνο η μουσική για να καλύψετε τα αναγκαία προς το ζην; Πώς αντιμετωπίζετε αυτή την κατάσταση;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο, πόσο μάλλον για μια μπάντα στην Καβάλα που δεν έχει πολλές επιλογές και μπορεί να φτάσει μόνο από την Θεσσαλονίκη μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Παραπέρα είναι ανέφικτο οικονομικά και δεν βγαίνει. Ούτε καν αυτό δεν έχουμε κάνει για την ώρα. Ακόμα και τώρα που μιλάμε είμαστε μια τοπική μπάντα της Καβάλας που δεν έχει βγει για live έξω από την πόλη. Πράγμα που θέλουμε πολύ αλλά δεν το κυνηγήσαμε ακόμα. Μας βγήκε η ενέργεια στον νέο δίσκο που ετοιμάζουμε. Θα γίνει όμως και αυτό όταν έρθει η ώρα… λογικά από το καλοκαίρι και μετά. Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με αισιοδοξία, δεν μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς.
8. Αν θα μπορούσατε να πάτε το χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε από την πορεία σας ως τώρα; Υπάρχουν ευκαιρίες που ίσως απορρίψατε ή άλλες που μετανιώσατε γιατί τις κυνηγήσατε;
Δεν θα αλλάζαμε τίποτα, γουστάραμε την πορεία μας, πονέσαμε πολύ και έτσι έπρεπε να γίνει. Τίποτα δεν σου χαρίζεται, όλα έχουν το τίμημα τους. Η κάθε δυσκολία και σφαλιάρα που φάγαμε ήταν για εμάς μάθημα και μας πείσμωσε για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι. Φάγαμε πολλές δυσκολίες και πολλή λάσπη στο όνομά μας, ακόμα και από συμπολίτες μας. Παρ’ όλα αυτά βρήκαμε τα σωστά άτομα και κάναμε πράξη το μεγάλο μας όνειρο. Το να καταφέρουμε να κυκλοφορήσουμε μια επίσημη δουλειά. Ήταν όνειρο ζωής. Οπότε δεν μετανιώνουμε για τίποτα. Ας μετανιώσουν αυτοί που έφυγαν από τον δρόμο και τις ζωές μας. Πάντως όχι εμείς!
9. Ποια ήταν οι καλύτερή σας εμπειρία ως μπάντα μέχρι στιγμής και που θα σας μείνει αξέχαστη;
Η ηχογράφηση του πρώτου μας δίσκου και η στιγμή που έφτασε με το ΚΤΕΛ η μεγάλη κούτα με τα 400 δισκάκια μας (τα 100 είχαν μείνει στην εταιρία μας). Η ανατριχίλα, η ενέργεια και η απόλαυση εκείνης της στιγμής ήταν για εμάς το κάτι άλλο. Αυτό δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ. Πάμε για άλλα!
10. Πώς φαντάζεστε τη μπάντα σε 5 χρόνια από τώρα; Τα σχέδια σας για το μέλλον;
Μας φανταζόμαστε με άλλους 5 δίσκους στο ενεργητικό μας. Θέλουμε να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα. Τώρα που είμαστε νέοι και μπορούμε. Δεν κάνουμε τόσο μακρινά όνειρα βέβαια. Σχεδιάζουμε το άμεσο μέλλον. Μιας εβδομάδας πλάνα, τίποτα παραπάνω. Αν κάνεις τόσο μακρινά σχέδια, γελάει και ο Θεός μαζί σου. Οπότε εμείς επειδή είμαστε ταπεινοί και προσγειωμένοι τύποι, έχουμε το κεφάλι χαμηλά, αλλά την τρέλα μέσα μας, και πράττουμε πάντα με τον αυθορμητισμό και το συναίσθημα.. και όπου μας βγάλει.
Ο δίσκος ξεκίνησε να δημιουργείται τον Νοέμβριο του 2012 στην πόλη της Καβάλας και στο στούντιο του συνεργάτη, παραγωγού, ηχολήπτη, μέντορα και πάνω απ’ όλα φίλου, του Τάσου Καραπαπάζογλου. Το στούντιο nemesis (από το όνομα της μπάντας του Τάσου και του Κώστα Παρασκευά), έχει δώσει βήμα σε άπειρες μπάντες και καλλιτέχνες, όχι μόνο της τοπικής σκηνής, αλλά και όλης της Ελλάδας. Εκεί μέσα γίνεται ατόφια και αυθεντική δουλειά, με γνώμονα την αγάπη στην μουσική και όχι το προσωπικό κέρδος και την εμπορική καταξίωση.
Εκεί λοιπόν βρεθήκαμε με μουσικούς που αγαπάμε και εκτιμούμε για το ήθος και την πορεία τους. Περιέχει οκτώ ελληνόφωνα τραγούδια σε στίχους και μουσική των δυο μας. Δώσαμε μεγάλο βήμα και ελευθερία σε όλους τους μουσικούς που έβαλαν το δικό σου λιθαράκι σε αυτή την δουλειά, γι αυτό και το χάρηκαν όλοι και πέρασαν όμορφα στην διαδικασία της ηχογράφησης. Το αποτέλεσμα θέλουμε να πιστεύουμε ότι μας δικαίωσε όλους.
3. Ποια θέματα σας εμπνέουν περισσότερο όταν γράφετε μουσική;
Ο πρώτος μας δίσκος έχει ανάμικτα συναισθήματα. Έχει τα τέσσερα πρώτα τραγούδια που γράψαμε σαν πλήρης μπάντα, τα οποία γράψαμε εξ’ ολοκλήρου από την αρχή, αλλά και τέσσερα άλλα που γράφτηκαν εκείνη την εποχή (βλέπε Rock Star), αλλά και την περίοδο των ηχογραφήσεων του δίσκου (βλέπε «Καλοκαίρι μου»). Οπότε είναι μια ιστορική καταγραφή της εξάχρονης πορείας μας στον χώρο της ελληνικής ανεξάρτητης μουσικής. Μας εμπνέουν οι έρωτες, οι ομορφιές της πόλης, της ζωής, των συναισθημάτων που μπορούμε να βιώσουμε σαν άνθρωποι. Μας εμπνέει μια όμορφη γυναίκα, και δεν μιλάμε μόνο για εξωτερική ομορφιά. Μας εμπνέει μια απαισιόδοξη μαύρη στιγμή μας ή μια μεγάλη μας χαρά. Γενικά το ότι ζούμε στην ζωή μας καταγράφεται και στους στίχους αλλά και την μουσική μας. Αυτοί είμαστε, δεν πουλάμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ούτε τουπέ, ούτε ποζεριά. Είμαστε οι εαυτοί μας και αυθεντικοί… και σε όποιον αρέσει.
4. Πόσο δύσκολο είναι για έναν rock σχήμα σήμερα τελικά να κάνει δισκογραφία;
Είναι εύκολο αλλά είναι και δύσκολο. Έχει να κάνει με τις ανάγκες, τα όνειρα και τα θέλω του κάθε ανθρώπου που αποφασίζει να εκθέσει την ψυχή και το είναι του. Άλλος την βρίσκει με το να ηχογραφεί με μια κιθάρα στο σπίτι, άλλος με φουλ μπάντα σε ένα στούντιο, άλλος πατώντας κουμπάκια στον υπολογιστή. Όλα είναι σεβαστά και δεκτά από εμάς. Το θέμα είναι μετά τι κάνεις και πόσο πολύ το υποστηρίζεις. Εμείς το έχουμε πονέσει πολύ και το στηρίζουμε με όλη μας την δύναμη και ψυχή. Τίποτα δεν χαρίζεται σε αυτή την ζωή, όλα έχουν το τίμημα τους, αλλά όταν έρθει η στιγμή της λύτρωσης, οι χαρές και τα συναισθήματα που βιώνεις είναι απερίγραπτα και δεν εξαγοράζονται με όλα τα λεφτά του κόσμου. Νιώθουμε γεμάτοι και πλούσιοι μέσα μας. Αυτή είναι η αλήθεια.
5. Άκουσα και ότι ετοιμάζετε και τραγούδια με αγγλόφωνο στίχο, για πείτε μας λίγα λόγια
Ναι έχουμε ήδη έτοιμο για ψηφιακή κυκλοφορία, το αγγλόφωνο Rock Star μας. Τραγούδι που υπάρχει στον πρώτο μας δίσκο και το ανακατασκευάσαμε. Ο αγγλικός στίχος του ταιριάζει γάντι, μιας και είναι τραγούδι αμερικάνικο με ήχο 80s, της hard rock σκηνής, οπότε είπαμε να το τολμήσουμε. Μας άρεσε, άρεσε και στην Pentagramusic, μας πρότεινε να το κυκλοφορήσει παγκόσμια σε όλο τον κόσμο, δεχτήκαμε και το προχωρήσαμε.
Έχουμε άλλο ένα τραγούδι έτοιμο, με αγγλικό στίχο και αυτό, το οποίο θα μπει στην δεύτερη δισκογραφική δουλειά μας την οποία ετοιμάζουμε αυτό τον καιρό. Εκεί έχουμε και μια ευχάριστη έκπληξη. Έχει παίξει πιάνο ο Παναγιώτης Μπερλής από τα Διάφανα Κρίνα. Ο Παναγιώτης ήταν στους πρώτους δυο δίσκους των Κρίνων αλλά και από τα ιδρυτικά μέλη της μπάντας. Μετά τα Κρίνα έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Έκανε πράγματα αθόρυβα, αλλά ήρθε πλέον η ώρα να μας απασχολήσει. Τραγουδάει ήδη σαν solo, στον Βόλο όπου εδρεύει, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Εμείς βρήκαμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά, του το προτείναμε, όπως κάναμε και με τον Άγγελο Μουρβάτη (αλλά και όλους τους συμμετέχοντες του δίσκου), δέχτηκε, και έγινε. Το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό. Τουλάχιστον στα δικά μας αυτιά.
6. Μετά από τόσα χρόνια στη μουσική σκηνή πιστεύετε ότι μια μπάντα μπορεί να επιτύχει παρά τα δεδομένα της ελληνικής μουσικής σκηνής που δεν είναι τόσο ευνοϊκά;
Τα πάντα είναι εφικτά όταν υπάρχει θέληση, πείσμα, θράσος, όρεξη, όνειρα και φυσικά όταν πετάς γερά στα πόδια σου. Φυσικά πρέπει να υπάρχει πρώτα προσωπική υγεία και καθαρότητα, ώστε να μπορείς να είσαι δημιουργικός. Αν αφήνεσαι σε rock lifestyle και μπλεχτείς με καταχρήσεις, τότε το μόνο που καταφέρνεις είναι να κάνεις κακό στον εαυτό σου, στους γύρο σου αλλά και στα όνειρά σου. Το λέμε αυτό και στο τραγούδι μας «Βρήκα την άκρη». Δώστε βάση στον στίχο και θα σας απαντηθούν όλα σας τα ερωτήματα.
7. Πόσο δύσκολο είναι να είσαι επαγγελματίας μουσικός στις μέρες μας; Φτάνει μόνο η μουσική για να καλύψετε τα αναγκαία προς το ζην; Πώς αντιμετωπίζετε αυτή την κατάσταση;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο, πόσο μάλλον για μια μπάντα στην Καβάλα που δεν έχει πολλές επιλογές και μπορεί να φτάσει μόνο από την Θεσσαλονίκη μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Παραπέρα είναι ανέφικτο οικονομικά και δεν βγαίνει. Ούτε καν αυτό δεν έχουμε κάνει για την ώρα. Ακόμα και τώρα που μιλάμε είμαστε μια τοπική μπάντα της Καβάλας που δεν έχει βγει για live έξω από την πόλη. Πράγμα που θέλουμε πολύ αλλά δεν το κυνηγήσαμε ακόμα. Μας βγήκε η ενέργεια στον νέο δίσκο που ετοιμάζουμε. Θα γίνει όμως και αυτό όταν έρθει η ώρα… λογικά από το καλοκαίρι και μετά. Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με αισιοδοξία, δεν μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς.
8. Αν θα μπορούσατε να πάτε το χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε από την πορεία σας ως τώρα; Υπάρχουν ευκαιρίες που ίσως απορρίψατε ή άλλες που μετανιώσατε γιατί τις κυνηγήσατε;
Δεν θα αλλάζαμε τίποτα, γουστάραμε την πορεία μας, πονέσαμε πολύ και έτσι έπρεπε να γίνει. Τίποτα δεν σου χαρίζεται, όλα έχουν το τίμημα τους. Η κάθε δυσκολία και σφαλιάρα που φάγαμε ήταν για εμάς μάθημα και μας πείσμωσε για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι. Φάγαμε πολλές δυσκολίες και πολλή λάσπη στο όνομά μας, ακόμα και από συμπολίτες μας. Παρ’ όλα αυτά βρήκαμε τα σωστά άτομα και κάναμε πράξη το μεγάλο μας όνειρο. Το να καταφέρουμε να κυκλοφορήσουμε μια επίσημη δουλειά. Ήταν όνειρο ζωής. Οπότε δεν μετανιώνουμε για τίποτα. Ας μετανιώσουν αυτοί που έφυγαν από τον δρόμο και τις ζωές μας. Πάντως όχι εμείς!
9. Ποια ήταν οι καλύτερή σας εμπειρία ως μπάντα μέχρι στιγμής και που θα σας μείνει αξέχαστη;
Η ηχογράφηση του πρώτου μας δίσκου και η στιγμή που έφτασε με το ΚΤΕΛ η μεγάλη κούτα με τα 400 δισκάκια μας (τα 100 είχαν μείνει στην εταιρία μας). Η ανατριχίλα, η ενέργεια και η απόλαυση εκείνης της στιγμής ήταν για εμάς το κάτι άλλο. Αυτό δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ. Πάμε για άλλα!
10. Πώς φαντάζεστε τη μπάντα σε 5 χρόνια από τώρα; Τα σχέδια σας για το μέλλον;
Μας φανταζόμαστε με άλλους 5 δίσκους στο ενεργητικό μας. Θέλουμε να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα. Τώρα που είμαστε νέοι και μπορούμε. Δεν κάνουμε τόσο μακρινά όνειρα βέβαια. Σχεδιάζουμε το άμεσο μέλλον. Μιας εβδομάδας πλάνα, τίποτα παραπάνω. Αν κάνεις τόσο μακρινά σχέδια, γελάει και ο Θεός μαζί σου. Οπότε εμείς επειδή είμαστε ταπεινοί και προσγειωμένοι τύποι, έχουμε το κεφάλι χαμηλά, αλλά την τρέλα μέσα μας, και πράττουμε πάντα με τον αυθορμητισμό και το συναίσθημα.. και όπου μας βγάλει.
Περισσότερα για τους Cameres:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου