Ομορφα,πρόσωπα κοιτάζω
κρύβομαι,από τη ντροπή
Σαν καμένη γή πως μοιάζουν
καρτερώντας μια βροχή
Ποιος Θεός,έκλεισε τα μάτια
ποιος Θεός , θα έρθει τώρα εδώ
να μαζέψει τα κομμάτια
να ξεπλύνει τον καπνό
Όμορφα πρόσωπα κοιτάζω
κρύβομαι, μέσα στη σιωπή
σαν τριαντάφυλλα πως μοιάζουν
καρτερώντας μια βροχή
Έκλεισαν του παιδιού τα μάτια
έφυγε,πάει να κοιμηθεί
ήσυχα είναι πια τα βράδια
ούτε κλάμα,ούτε φωνή
κ η αγκαλιά της μάνας άδεια
καληνύχτα σου ζωή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου